Bir kadın iş yerinde evine aş götürmek yerine iş pişirirse, evindeki yemeği de pişirirken yakar.. M.A

Filmdeki sarışın olan yok yok şu yolda giden bana doğru gelen esmer olan ya da diğeri onun gülüşü onun yürüyüşü şunun ağlayışı aynı o demek benzetmek için kafa patlatmaktır Aşk. Başkalarından logoları alıp parça parça baka baka onu yaratmaktır. M.A

Birincisi o incecik, o dal gibi kız,
Şimdi galiba bir tüccar karısı.
Ne kadar şişmanlamıştır kim bilir.
Ama yine de görmeyi çok isterim,
Kolay mı? İlk göz ağrısı.

İkincisi Münevver Abla, benden büyük
Yazıp yazıp bahçesine attığım mektupları
Gülmekten katılırdı, okudukça.
Bense bugünmüş gibi utanırım
O mektupları hatırladıkça.


Dördüncüsü azgın bir kadın,
Açık saçık şeyler anlatırdı bana.
Bir gün de önümde soyunuverdi
Yıllar geçti aradan, unutamadım,
Kaç defa rüyama girdi.

Beşinciyi geçip altıncıya geldim.
Onun adı da Nurinnisa.
Ah güzelim
Ah esmerim
Ah
Canımın içi Nurinnisa.

Yedincisi, Aliye, kibar bir kadın.
Ama ben pek varamadım tadına.
Bütün kibar kadınlar gibi
Küpe fiyatına, kürk fiyatına.

Sekizinci de o bokun soyu.
Elin karısında namus ara,
Kendinde arandı mı küplere bin.
Üstelik .......
Yalanın düzenin bini bir para.

Ayten'di dokuzuncunun adı.
İş başında şunun bunun esiri,
Ama bardan çıktı mı,
Kiminle isterse onunla yatar.

Onuncusu akıllı çıktı
....... gitti .........
Ama haksız da değildi hani.
Sevişmek zenginlerin harcıymış
İşsizlerin harcıymış.
İki gönül bir olunca
Samanlik seyranmış ama,
İki çıplak da, olsa olsa,
Bir hamama yakışırmış.

İşine bağlı bir kadındı on birinci,
Hoş, olmasın da ne yapsın,
Bir zalimin yanında gündelikçi.
.........leksandra
Geceleri odama gelir,
Sabahlara kadar kalır.
Konyak içer sarhoş olur,
Sabahı da işbaşı yapardı şafakla.

Gelelim sonuncuya.
Hiçbirine bağlanmadım
Ona bağlandığım kadar.
Sade kadın değil, insan.
Ne kibarlık budalası,
Ne malda mülkte gözü var.
Hür olsak der,
Eşit olsak der.
İnsanları sevmesini bilir
Yaşamayı sevdiği kadar.

Orhan Veli Kanık

Gereksiz ihtiyaçlardan koca bir dağ yarattık.
bir şeyler satın alıyoruz sonra çöpe atıyoruz.
aslında boşa harcadığımız şey hayatlarımız.
bir şey satın aldığımda veya aldığınızda ödemeyi para ile yapmıyoruz...ödemeyi yaşamımızdan, para kazanmak için harcadığımız zamanla yapıyoruz.arada ki fark şu; 
hayatı satın alamazsınız, hayat geçip gider. 
ve hayatı boşa harcayıp özgürlüğümüzü kaybetmek korkunç bir şey!
Uruguay Eski Devlet Başkanı - Jose Mujica