Bir beyaz gemiydi ayıran onları 
Kadın güvertedeydi, adam rıhtımda 
Şimdi unuttum yüzünü kadının 
Adamın gözleri aklımda 

Kana bulanmış bıçaklar gibi 
Uzun kirpikleri ıslaktı 
Adam dertli, adam darmadağın 
Dokunsalar ağlayacaktı 

Adam bitkindi, adam seviyordu 
Kalan kederdi, giden gemiyse 
Taş olduğu içindir dedim 
Rıhtım taşları erimediyse 

Derken bir düdük öttü ansızın 
Bembeyaz gemi gitgide ufaldı 
Korkunç yalnızlığıyla başbaşa 
Rıhtımda bir adam kaldı

Ümit Yaşar Oğuzcan