Önce gözlerin girer odamdan içeri 
Sonra ellerin, saçların dudakların 
Bir bir hatırlarım 
Her sabah senin olan ne varsa 
Yüzüm aydınlanır 
Şarkılar söylemek gelir içimden 
Yakında bir kuş öter 
Uzaklarda bir tren sesi 
Sonra kornalar, çocuk ağlamaları 
Vapur düdükleri 
Sesler bir uğultu halinde yükselir büyük şehirlerden 
Ve alışılmış bir yaşamaktır çöker omuzlarıma 
Sarar benliğimi birden 
Büyük, devamlı dalgalar halinde duygularım 
Her sabah seninle başlar 
Ve ben her sabah 
Ta içimde bir ağrı gibi yokluğunu duyarım 

Her sabah 
Rezil insanlar bekler her köşebaşında beni 
Yüzleri, yürekleri kadar kirlidir 
Biri gider, biri gelir 
Biri gider, biri gelir 
Yakamda duygusuz iğrenç elleri 
Ve soğuk gözbebekleri gözlerimde 
O alışılmış yaşamak ki her sabah 
İğreti bir elbise gibi durur üzerimde 
Bir isyandır sarar içimi 
Her şeyi üzerimden çıkarıp atasım gelir 
Fakat insanlar, insanlar bırakmaz beni 
Biri gider, biri gelir 

Hep aynı ses, aynı şarkı 
Aynı sağır gökyüzü 
Dilsiz bir deniz 
Kör bir düzen 
Hep aynı kör döğüşü 
Yalancı yüzler, aptalca bakışlar 
O iki yüzlü selamlar 
Hep aynı tempoda geçen manasız bir gün 
Hep o değişmeyen puslu ikindi üstleri 
Ve hep aynı yorgun, zoraki akşamlar 
Ya o geceler satılmış, utanç dolu 
Büyük avizelerin aydınlattığı sefil yüzlerimiz 
Renkli kumaşlar, altın kol düğmeleri 
Kristal kadehlerde kral içkiler 
O hesaplı dostluklar 
Satın alınmış sevgiler 

Ben alışılmış şeyleri sevmem, bilirsin 
Yaşamaksa dilediğim gibi yaşamalıyım 
Sevmekse gönlümce sevmeliyim 
Kendi ellerimle yazmalıyım alın yazımı 
Ölmekse istediğim anda ölmeliyim 
ve yaşıyorsam 
Her şey bambaşka olmalı seninle 
Alışılmış şeylerden öte 
Yalanlardan, düzenlerden uzak 
Yeter, yeter artık 
Dönmesin o eski plak 
Her şey gölümüzce olsun 
Bulsun 
Dilediği zaman ellerim ellerini 
Paylaşalım seninle bütün geceleri 
Sabahları, akşam üzerlerini 
Görülmemişi görelim, tadılmamışı tadalım 
Şarkılar söyleyelim kimsenin bilmediği 
Yüzüm her zaman aydınlık olsun aydınlığında 
Her zaman sevgiyle gülsün gözlerimin içi 
Yeter artık, yeter 
Kırılsın o çemberler 
Sarsın her yanımızı bir yaşama sevinci 
Ayrılıklar, kederler, gözyaşları bitsin 
Bütün bir ömür boyunca 
Seninle başlayan sabahlarım 
Seninle sürüp gitsin.

Ümit Yaşar OĞUZCAN